MIJN LEVEN……IK HOU VAN JOU!!!!!!

Mijn leven, dat ben jij. En je weet ik hou heel veel van jou, mijn leven! In al je facetten.

Van diep donker zwart, tot hel en felgekleurd rood, van al je schaduwzijden tot opperste ontroering. Ik hou van jouw mijn leven.

Maar jij weet ook, dit is die ene dag in het jaar die is zo verfoei. Die dag dat ik mijn hoofd van je afwendt – mijn leven – omdat je met zo´n gemene cynische blik van boven op me neerkijkt en zegt…..

´Manneke, ook jou maak ik vandaag een jaartje ouder!´

Maar jij weet ook, mijn leven: Ik doe er niet aan mee. Voor mij geen reden om te VIEREN DAT JE OUDER WORDT. (Denk toch eens na over die ene zin…vieren dat je ouder wordt!.

Ik hou te veel van jouw mijn leven, om ouder te willen zijn en al helemaal niet om te willen worden. Ik hou zoveel van jou, dat ik op mijn allerzwartste dagen in je hebt geloofd en wist dat het tijdelijk was en je me zou helpen er uit te komen…

Natuurlijk is alles tijdelijk, maar gun me dat ik de jaren dat ik hier mag zijn, beleef op mijn manier en dat is: sprankelend, vol emotie en passie, in jeugd, in enthousiasme en…in liefde naar jouw mijn leven.

Kijk me niet zo cynisch aan mijn leven….maar gun me mijn eigen gedachten, mijn eigen leven….

Want ik ben ik en jij bent jij…..